mércores, 2 de setembro de 2015

Ser terra ao fin

Outra declaración de amor do poeta de Outeiro de Rei ao seu lugar de orixe, recollido na entradiña do texto "A espingarda do Vagancias", recentemente publicado pola Fundación Manuel María, aínda que formaba parte do poemario que o autor adicara a súa localidade natal (Ritual para unha tribo capital de concello):

Ámote, Outeiro, como non amei
terra ningunha. a luz que
escintila nos meus ollos
de lonxe vén e ti ma deches.
Devolvereicha un día para que
poidas alumar, co seu breve
fulgor amortecido, a túa
gris lembranza agoniante.
Quedarei inmóbil, cego e nu.
Vento serei entón: bágoa, laio
e levísimo rumor atristurado.

A tribo ten catro ríos (2015)

Ningún comentario:

Publicar un comentario