Ouro de solpor quirogués

Viño quirogués, gustoso de beber,

lévote no paladar e na memoria:

eres o meu desexo, a miña gloria,

a máis pura alegría do meu ser.

Tés ouro de solpor, luz de mencer.

Entre tanta miseria, aldraxe, escoria,

ti líbrasme, piadoso, desa noria

pesada e rutinaria que é viver.

Somentes hai un recendo verdadeiro:

o do viño doncel ulindo a mosto,

a uva sacramental, a bago enteiro.

En ti bebo o podente sol de agosto,

¡ouh néctar delicioso!, compañeiro

do xantar competente e do magosto.

Sonetos ao Val de Quiroga (1988)