sábado, 16 de abril de 2016

Vello Montefurado

Pequeno e vello, ti, Montefurado,
evocas a túa vida extraordinaria,
metade real, metade lexendaria:
¡tés por ollos ao monte taladrado!

Andas a cavilara rebrillos de ouro,
baixo a sombra amiga das montañas,
minúsculos horteiros, breves brañas
e salmodias do Sil terrible e mouro.

Mentira foi, cecais, a túa grandeza
e verdade feroces desengaños
con fames e delirios de riqueza.

Pese á fatalidade, malia aos anos,
á vulgaridade xorda e á tristeza:
¡aínda tés en pé os túneles romanos!

Sonetos ao Val de Quiroga (1988)

Ningún comentario:

Publicar un comentario