O norte

O meu pai era un home bo, paciente,

sinxelo, tolerante, preocupado

cos lerios do concello, co ganado

ou cunha viaxe súpeta e urxente.

Era o xefe do clan. O confidente.

O ser máis xeneroso, o confiado.

O amigo de respecto, o respectado.

Aquel no que fiaba toda a xente.

A vida foi, para el, un campo aberto

que sementou de luz e de alegría,

recolleitando amor, garimo certo.

Agora lembro ao pai na lonxanía...

E sinto a súa presencia tan de perto

que me sirve de exemplo, norte e guía.

Sonetos á casa de Hortas (1997)