Esta memoria miña, arquivo de soños,
soedades, tristezas e lembranzas,
espello dos recordos que rescatan
o recendo perdido dos días idos,
pozo mouro no que deixo pudrir
as feridas que os homes e a vida
me fixeron, testemuña fiel de
canto pasou por derriba de min
-tal as brutais rodas dun camión-
e me esmagou, amarga deslembranza
de frivolidades, envexas, matatempos
que os meus ollos ollaron sen luxarrse,
códice de bágoas, miniado coas raras
camelias da alegría, páxina en branco
na que cecais, un día,
chegue a poder escribir a miña morte.
Compendio de orballos e incertezas (1991)
Ningún comentario:
Publicar un comentario